گاهی انگار کلمات معجزه میکنند. قدرت کلمات چقدر زیاد است. امروز به وبلاگی رسیدم با عنوان متولد ماه مهر. چون خودم هم متولد همین ماه هستم ترغیب شدم که به آن نگاهی بیندازم. و چه خوب که این کار را انجام دادم. چند قطعه شعر دیدم ماه. خیلی به دلم نشستند. مخصوصا اون بیت خطوط موازی . شما هم یه نگاه بندازید:
که ديگر سراغي ز دريا نگيرند
قرار است چشمان ما بسته گردند
اگر چه پر از آرزوهاي پيرند
و بوي جهنم که آيد از اين شهر
و مردان اينجا چه نا سر به زيرند
تمام فصولي که مي آيد امسال
بدون شک از ابتدا سردسيرند
بعيد است امسال دستان سردم
بدون بهار شما جان بگيرند
و يک سال ديگر گذشت و
نفسهام از اين لحظه هاي پر از غصه سيرند
شب سرد و بي انتهاي زمستان
قدمها مردد ولي ناگزيرند
دو خط موازي رسيدن ندارند
دو خط موازي فقط هم مسيرند
5 comments:
به نظر من اینها تصادفی نیست .
منظورم همین دیدن یک شعر یا یک دوست یا یک مطلبه که در اون لحظه خاص به دلت می شینه
امیدوارم سوتفاهم پیش نیومده باشه دوست جان .
salam
khodaayish man nafahmidam cheraa baayad sooe tafahom pish biyaad?
khodet keh midooni man kheili dir fahmideh misham.
saaniyehaayat por az barkat baad.
:)
dovlateh mehrvarz ro ham shookhi kardam. shoma be del nagirid doost jaan.
خوبه خدارو شکر. البته در این که مهرورز شده ایم شکی نیست ! :))
Post a Comment