خف

امروز امتحان داشتم. امتحانی از همه درسهایی که تا الان خوانده ام. البته همه همه درسها هم نه ولی مهم هاشون. محشری بود که نگو. چندتا استاد ریش سفید با خروارها ادعا و سواد ازت چپ و راست سوالهای جورواجور بپرسند.
قبل از امتحان تصور من از یک چنین امتحانی این بود که این امتحان باید مثل حرف زدن یک چینی ، یک ایتالیایی، یک عرب ، یک فارس و یک زبون نفهم باشه که هرکدوم فقط زبون خودشون رو بلد هستند. اونوقتش اونها رو مجبور کنی که با هم سر یک موضوع حرف بزنند. حالا اینها به کنار آن تاپ او آل من رو هم اضافه کنید به این جمع خفن.
اما بعد از امتحان تصورم عوض شد. تصورم از یک چنین امتحانی شد همون جمع آدمها با زبانهای متفاوت با این تفاوت که همه هم لال باشند ویکی در میان کر. حالا چجوری منو پاس کردند هنوز تحت بررسی میباشد...

تیک عصبی : ولی من حتما این بادی لنگوییج و دفاع شخصی رو یاد میگیرم