Friday, December 7, 2007

خ وش ب خ ت ی

خوشبختی همه اش هم بدست آوردنی نیست. خوشبختی را باید ساخت با همین چیزهایی که اطرافمان هستند. با همین دستها

این یکی از جملاتی بود که در دفتر شعرم نوشته بودم و هر بار که به یاد آن می افتم برایم تازه و پر معناست. انسانهایی که اهل ساختن هستند را انسانهای بزرگی میدانم. بخصوص آنها که از هیچ شروع میکنند و خوشبختی را میسازند. شاید راه خوشبخت شدن برای همه این نباشد ولی اگر لازم بود مهم هست که انسان بتواند بسازد


3 comments:

Anonymous said...

به نظر من شناختن خوشبختی از ساختن آن مهم تر است . خیلی وقتها ما خوشبختی را می سازیم اما چون آنرا نمی شناسیم خرابش می کنیم.
چطوری داش علی خوبی؟
چرااسرار (اصرار)داری بدون نام کامنت بذاری؟
خودت بودی دیگه هان؟
نکنه با ما قهری؟

Ali said...

سلام

بدون نام نوشتم که اگه قلت املایی داشت آبرو ریزی نشه که شد.
نظرتون رو هم در باره خوشبختی قبول دارم.
قهرم ؟ نه بابا. کی حال قهر کردن داره.
احوالم خوب است خدا رو شکر. امیدوارم حال شما هم خوب باشد.

Anonymous said...

ما هم بد نیستیم. ملالی نیست جز دوری شما.
اگه آبرو بخواد با غلط املایی بریزه بذار بریزه جان خواهر.