The weather man

این فیلم داستان زندگی یک گزارشگر هواشناسی هست که با مشکلاتی روبرو میشه توی زندگیش و بالاخره بخاطر این مشکلات به نتایج خیلی جالبی میرسه. این گزارشگر همه چیر رو آسون میپنداره و به ساده ترین شیوه اش دوست داره که انجام بده. کارش هم همینجوریه ساده با یه حقوق متوسط . یه پسر داره یه دختر و زنش کم کم بعد از اینکه میبینه که این مرد پر از کارهای بی تدبیر هست اون رو ترک میکنه. شخصیت اول داستان همیشه از طرف افراد جامعه مورد نوعی بی اعتنایی و حتی بی احترامی بوده. گاهی آدمها شاید بی هیچ دلیلی به طرفش بستنی , لیوان پر از نوشایه, ساندویج و غیره پرتاب میکردند. اما روند رو به رشد این شخصیت هنگامی هست که برای دخترش 10 ساله اش یه تیر و کمون میخره. دخترش بعد از چند بار تیر اندازی میبینه که نمیتونه و دیگه تلاش نمیکنه. اما پدر سعی میکنه ادامه بده و یاد بگیره بخاطر همین وقتهایی رو که از چیزی عصبانی میشده رو میرفته و خودش رو به تمرین تیر اندازی مشغول میکرده. تا اینکه کم کم یاد میگیره خوب به هدف بزنه. در این زمان یه اعتماد به نفس خاص پیدا میکنه. در این بین یه برنامه مهم تلوزیونی هم درخواست همکاری ازش میکنه. میفهمه که علت اینکه کارهاش درست انجام نمیشدنده این بوده که جدیت و پشت کار نداشته.و به همه چیز با همون نگاه کودکانه و ساده نگاه میکرده. حالا دیگه هرجا میره با خودش تیر و کمونش رو میبره . دیگه کسی به طرفش باقیمونده غذا پرت نمیکنه. اما وقتی اون مشغول پیشرفت بوده زنش میره و با یکی دیگه ازدواج میکنه. نشون داده میشه که فرایند موفقیت یه فرایند طولانی مدت هست و استفاده از فرصتها رو میطلبه. ضمن اینکه وقتهای مرده نباید هدر بروند چون وقت هستند بلکه بهتره صرف یه کار بشوند که شاید ه حتی در جهت هدف اصلی نیست بلکه اندوخته ای میشه واسه اینده. من گاهی میشینم برای یه مدت طولانی فقط قکر میکنم. غالبا به چیزایی که نمیشه کاریشون کرد. ویا بخاطر تنبلی خودم یا عدم وجود یک موقعیت مناسب من رو متضرر کرده. در حالی که این وقت رو میشه صرف یه کار دیگه کرد. نمیگم به استراحت و خلوت کردن احتیاجی نیست اما همش هم راه این نیست.باید از خودم یه شخصیت زنده و پویا بسازم. نه کسی که توی کارهاش به دنبال نوعی خلصه ناخوداگاه هست .